از اتاق عمل تا پالایشگاه نفت، روپوش‌های محافظ خط دفاعی حیاتی در برابر مواد مضر یا بالقوه مضر مانند مایعات بدن و مواد شیمیایی هستند. مانند بسیاری از اقلام مورد استفاده در بخش مراقبت های بهداشتی، برخی از استانداردهای حیاتی برای لباس های بیمارستانی و انتخاب در مورد استفاده مناسب وجود دارد. نوع مناسب روپوش پزشکی تنها چیزی است که بین پرسنل و مواد خطرناک وجود دارد، بنابراین درک استفاده از آنها ضروری است.

بیایید نگاهی دقیق‌تر به لباس‌های محافظ پزشکی، الزامات تولید آن و نحوه انتخاب لباس مناسب برای مطب یا مرکز خود بیاندازیم.

روپوش های پزشکی برای چیست؟

خواه شما آن را لباس ایزوله، لباس جراحی، روپوش جراحی یا اصطلاحات دیگر بنامید، روپوش های پزشکی مانعی در برابر مواد عفونی می کنند و به محافظت از پوشنده در برابر عفونت یا بیماری کمک می کنند. آنها به طور یکسان از بیماران و پزشکان محافظت می کنند و کنترل عفونت را در محیط های مختلف ارائه می دهند. مکان‌های دیگری که ممکن است آن‌ها را ببینید شامل عملیات‌های صنعتی است که در آن مواد شیمیایی خطرناک وجود دارد، زیرا می‌توانند مانعی بین پاشش پاشیده و پوشنده ایجاد کنند.

انواع مختلفی از روپوش های پزشکی و سطوح حفاظتی متعددی وجود دارد که باید با محیط مطابقت داشته باشد. مانتوها می توانند بر اساس عوامل مختلفی متفاوت باشند، از اندازه و طول آستین گرفته تا مواد و نام کاربری. برخی از انواع روپوش‌ها برای اطلاع‌رسانی قبل از فروش، فرآیند 510(k) را طی می‌کنند، که در آن به FDA اطلاع داده و ثابت می‌کنند که دستگاه تقریباً معادل دستگاه دیگری در بازار است.

در اینجا انواع مختلفی از روپوش های پزشکی آورده شده است.

• لباس‌های جراحی: FDA این روپوش‌ها را یک دستگاه پزشکی کلاس II می‌داند که به اطلاع‌رسانی قبل از فروش نیاز دارد. آنها می توانند تمام سطوح خطر را پوشش دهند و از بیماران و پزشکان در برابر انتقال مایعات بدن، میکروارگانیسم ها و ذرات معلق محافظت کنند.
• روپوش های عایق جراحی: این روپوش ها، که در محیط های پرخطر استفاده می شوند، تقریباً به طور کامل از بادوام ترین پارچه ها تشکیل شده اند – به عبارت دیگر، نقاط ضعف بسیار کمی وجود دارد. آنها همچنین یک دستگاه پزشکی کلاس II هستند و باید اعلان قبل از فروش داشته باشند.
• لباس‌های غیرجراحی: به‌عنوان دستگاه‌های کلاس I، لباس‌های غیرجراحی قبل از عرضه به بازار نیازی به بررسی قبل از فروش ندارند. آنها فقط برای موقعیت های کم یا کم خطر هستند و در برابر میکروارگانیسم ها و مایعات بدن محافظت می کنند. ممکن است آنها را به‌عنوان لباس‌هایی برای بازدیدکنندگان ببینید یا در طول مراقبت‌های اولیه پوشیده شده‌اند.
  در هر موقعیتی که باشند، از خطرات صنعتی گرفته تا تنظیمات بهداشتی، این روپوش‌ها نوعی تجهیزات محافظ شخصی هستند.

استانداردهای روپوش های پزشکی چیست؟

به عنوان یک وسیله پزشکی، روپوش های PPE باید استانداردهای تولید بالایی را که توسط FDA، انجمن پیشرفت ابزار پزشکی و موسسه استاندارد ملی آمریکا تعیین شده است، رعایت کنند. این استانداردها بخش مهمی برای اطمینان از قابل اعتماد بودن روپوش ها و سایر اشکال PPE هستند و برای مصارف پزشکی یا صنعتی مناسب هستند.

به طور خاص، این روپوش‌های محافظ باید با استاندارد مطابقت داشته باشند که آزمایش‌هایی را نشان می‌دهد که توانایی لباس را برای ارائه سطح مناسب حفاظت از مانع تأیید می‌کند. به عنوان مثال، روپوش‌های جراحی که برای موقعیت‌های پرخطر مانند جراحی استفاده می‌شوند، باید آزمایش‌های نفوذ خون و ویروس را پشت سر بگذارند، در حالی که لباس‌هایی که برای شرایط کم‌خطر مانند مراقبت‌های اولیه استفاده می‌شوند، ممکن است فقط نیاز به گذراندن آزمایش‌هایی برای حداقل مقاومت در برابر آب داشته باشند.

استانداردهای آزمایش انجمن آمریکایی برای تست و مواد نیز اطلاعات بیشتری در مورد عملکرد لباس جراحی ارائه می دهد. تست های زیر به جنبه های خاصی از طراحی لباس پزشکی می پردازند.

• مقاومت در برابر پارگی
• استحکام کششی
• تولید لینت
• استحکام درز
• انتقال بخار آب یا قابلیت تنفس

روپوش ها نام استانداردی ندارند، بنابراین بهتر است به مشخصات محصول نگاه کنید تا کاربرد مورد نظر آن را درک کنید و چگونه می توانید از آن انتظار عملکرد داشته باشید.

سطوح محافظت از لباس پزشکی

روپوش های پزشکی تحت یکی از چهار سطح حفاظتی قرار می گیرند که به سطوح AAMI معروف هستند.

حداقل خطر: روپوش سطح 1 برای موقعیت‌های کم خطر مانند برنامه‌های مراقبت اولیه، روپوش‌های مخصوص بازدیدکنندگان و استفاده از واحد پزشکی استاندارد است. این یک مانع جزئی برای مسدود کردن مقادیر کمی مایعات ایجاد می کند، همانطور که با قرار دادن آب روی سطح لباس تست شده است.
کم خطر: روپوش های سطح 2 برای موقعیت های کم خطر مانند کار در آزمایشگاه آسیب شناسی، خون گیری از ورید یا بخیه زدن بیمار هستند. آنها روی مقادیر بیشتری از مایعات ناشی از پاشیدن و مقداری قرار گرفتن در معرض خیساندن کار می کنند.
خطر متوسط: با افزایش سطح خطر، روپوش‌های سطح 3 مانعی برای نفوذ بیشتر مایعات ناشی از پاشیدن و خیساندن ایجاد می‌کنند. آنها برای کارهایی مانند خونگیری شریانی، قرار دادن خطوط IV و فعالیت در اورژانس یا واحدهای تروما مناسب هستند.
ریسک بالا: برای موقعیت‌های پرخطر، در لباس‌های سطح 4 از نفوذ مایعات و ویروس محافظت می‌کنید. این روپوش‌ها برای روش‌های طولانی و پر مایع، مانند جراحی، و موقعیت‌هایی که نیاز به مقاومت در برابر عوامل بیماری‌زا و بیماری‌های عفونی غیر هوایی دارند، مناسب هستند.
دانستن تفاوت بین این سطوح برای خریداران PPE ضروری است. این یک راه آسان برای شناسایی محافظ ارائه شده توسط لباس مجلسی ارائه می دهد. به طور معمول، تنها روپوش های سطح 3 و 4، روپوش های جراحی یا روپوش های ایزوله جراحی هستند.

تست روپوش های پزشکی

با توجه به استانداردهای سختگیرانه زیادی که وجود دارد، جای تعجب نیست که یک لباس بیمارستانی قبل از فروش باید آزمایش های مختلفی را انجام دهد. به هر حال، لباسی که نمی تواند به وعده های خود عمل کند، می تواند خطرات جدی برای سلامتی ایجاد کند.

روپوش های در نظر گرفته شده برای سطوح 1-3 تحت آزمایش های نفوذ ضربه و فشار هیدرواستاتیک توسط انجمن شیمیدانان و رنگرزان نساجی آمریکا قرار دارند.

نفوذ ضربه: تست های نفوذ ضربه نشان دهنده توانایی لباس برای مقاومت در برابر پاشش مایعات است. این آزمایش شامل قرار دادن کاغذ لکه در پشت مواد و سپس پاشیدن حجم مشخصی از آب روی آن است. نفوذ آب کمتر برابر با محافظت بهتر است. لباس های سطح 1 باید نتایج کمتر یا مساوی 4.5 گرم داشته باشند، در حالی که سطوح 2 و 3 باید کمتر یا مساوی 1 گرم باشند.
فشار هیدرواستاتیک: آزمایش فشار هیدرواستاتیک میزان مقاومت مواد در برابر نفوذ آب در تماس با افزایش فشار را اندازه گیری می کند. مانند نفوذ ضربه، آب کمتری که از مواد عبور می کند، عملکرد بهتری را نشان می دهد. روپوش های سطح 1 برای عملکرد هیدرواستاتیک تحت آزمایش قرار نمی گیرند و روپوش های سطح 2 و 3 باید به ترتیب به نتایجی بیشتر از 20 سانتی متر و 50 سانتی متر برسند.
هر دو فرآیند آزمایش از آب استفاده می کنند، اما کشش سطحی آب بسیار بالاتر از خون است. این بدان معناست که خون می تواند راحت تر از طریق پارچه ها نفوذ کند. مهم است که این را در نظر داشته باشید، زیرا یک لباس ضد مایع لزوما محافظت در برابر خون را ارائه نمی دهد.

برای آزمایش‌های نفوذ خون و پاتوژن‌های منتقله از خون، باید به لباس‌های سطح 4 بروید که تحت آزمایش‌هایی در برابر نفوذ خون و ویروس از طریق استانداردهای ASTM F1670 و F1671 قرار می‌گیرند. این استانداردها از یک ویروس Phi-X174 که از نظر اندازه شبیه به هپاتیت C، هپاتیت B و HIV است، برای اندازه گیری نفوذ استفاده می کنند.

عناوین لباس پزشکی نشان دهنده عملکرد در مناطق بحرانی است. مناطق بحرانی مناطقی از لباس پزشکی هستند که در آن تماس با مایعات بیشتر است، مانند روی ساعد و قسمت میانی. زون ها بالاترین سطح حفاظت از سد مایع را برای درجه بندی لباس ارائه می دهند. هر منطقه غیر بحرانی باید حداقل عملکرد سطح 1 را داشته باشد.

نواحی بحرانی روپوش های جراحی معمولاً ساعد و قسمت جلویی روپوش را از شانه ها تا زانو می پوشانند. روپوش های ایزوله جراحی و روپوش های غیر جراحی تقریباً به طور کامل از مناطق بحرانی تشکیل شده اند.

روپوش های پزشکی تمیز در مقابل استریل

روپوش هایی که به عنوان استریل تعیین شده اند تنها لباس هایی هستند که برای استفاده جراحی مناسب هستند. این روپوش ها در طول فرآیند تولید و بسته بندی تحت درمان تخصصی قرار گرفته اند که تضمین می کند تا زمان استفاده استریل می مانند. این ویژگی‌ها برای استفاده در مراقبت‌های بهداشتی و در بسیاری از محیط‌های کاری صنعتی ضروری هستند، زیرا به ایجاد محیطی عاری از آلودگی کمک می‌کنند و خطر ورود ذرات خارجی به یک پروژه کاری بیمار یا حساس را کاهش می‌دهند.

این موارد باید به سطح تضمین عقیمی 10-6 برسند. FDA توصیه می‌کند که تولیدکنندگان جزئیاتی مانند روش استریل‌سازی مورد استفاده، فرآیند اعتبارسنجی آن و بسته‌بندی مورد استفاده برای حفظ استریل را ارائه دهند. بسته به رویکرد مورد استفاده، سازنده ممکن است اطلاعات دیگری مانند مواد باقیمانده یا دوز تشعشعات را نیز ارائه دهد.

روپوش های ایزوله قابل شستشو یا قابل استفاده مجدد چیست؟

روپوش های یکبار مصرف تمیزی آسان و دور انداختن ایمن را ارائه می دهند، اما روپوش های قابل شستشو دارای مزایایی نیز هستند. آنها برای لباس های سطح 1 و 2 در دسترس هستند و چند مزیت را ارائه می دهند. آنها مقرون به صرفه تر هستند زیرا شما هر بار برای یک لباس جدید هزینه نمی کنید، و اغلب کاملاً بادوام هستند و حتی پس از شستشوهای زیاد عملکردی استثنایی ارائه می دهند. و البته، شما لباس های بیشتری را از محل دفن زباله دور نگه می دارید و انرژی و آب مورد نیاز مصرف شده توسط روش های تولید را کاهش می دهید.

در حالی که 80 درصد از بازار لباس های ایزوله به لباس های یکبار مصرف تعلق دارد، یک مطالعه نشان داد که روپوش های قابل استفاده مجدد حتی پس از 75 دوره شستشوی صنعتی همچنان به مشخصات رتبه بندی خود ادامه می دهند. آنها تحت آزمایش در برابر پارامترهای مختلف، از استحکام درز گرفته تا ضخامت پارچه و مقاومت در برابر پر شدن قرار می گیرند.
اگر از فروشندگان قابل اعتماد خرید نمی‌کنید، لباس‌های یکبارمصرف پزشکی نیز می‌توانند خطر کمی بیشتر داشته باشند – در زمان شیوع، جعل کردن آنها آسان‌تر است. روپوش‌های تقلبی می‌توانند عواقب قابل توجهی برای متخصصان بهداشت و درمان داشته باشند، بنابراین شما باید از قانونی بودن خرید لباس‌ها مراقبت کنید.

مطمئن نیستید چه لازم دارید؟ تیم خدمات مشتری دوستانه ما خوشحال است که نیازهای شما را برآورده کند و به شما کمک کند تا لباس مناسب برای تیم خود پیدا کنید. برای کسب اطلاعات بیشتر با ما تماس بگیرید!